Japonya Hayalim ve kaygım...

Akşamın bu saatinde böyle bi yazı yazmak ne kadar doğru bilemiyorum ama kursdan dönerken bu durum aklımı baya kurcaladığı için bu yazıyı yazmayı gerekli gördüm. Yazı tamamen gelecekte gerçekleştirmek istediğim bi hayalimle ilgili daha doğrusu kaygımla ilgili. 

En büyük hayallerimden birisi Japonya'ya gittiğimde, şu bizm sayılı Japon severler için bi adım atmak ve bir iki şarkıcı veya oyuncu ile röportaj gibi bişey yapmak. Ünlü bulamasam bile tapınakda, müzelerde veya festivallerde gördüğüm bikaç kişiyle de ufak mini bi konuşma yapmak istiyorum. 

Diyeceksiniz ki "Ünlü birini nerden bulcakta yapıcak?". Bende Japonya'nın divasını bulcam demiyorum ufak çaplı birilerine ulaşmanın imkanı herzaman vardır. Bunu yapmak zor olabilir ama imkansız değil! Hatta umudum olan bikaç kişi var ama konu şuanda bu değil. Asıl kaygım bunları gerçekleştirdikten sonrasıyla ilgili.

Malum ki bizim insanlarımızda birbirini yerme yada biri bişey başardıktan sonra arkasından atıp tutma olmazsa olmazdır. Tanımadan yargılamalar, egoist demeler, haketmiyo vb konuşmalar. Henüz bi hayal olmasına rağmen gerçekleşirse bu tarz şeyler olacağından eminim. Dolayısıyla şuanki durumumu yazacağım.

Pastane de tezgahtarlık yapan, 2 yıllık üniversite bitirmiş, açıköğretimden hala okumaya çalışan biriyim. 

Pastane sahibi bişeyler becerebiliyim diye kursumun parasını karşıladı bunuda eklemeliyim. Japonca kursuna gidiyorsam bu tamamen onun sayesindedir. Yani ileride olurda para biriktirip Japonya'ya gidebilirsem ve insanlar arkamdan "parası olan gider, havasını da atar" derse işte o zaman işler değişir. Ordan bişeyler yazdığımda birileri çıkıp "bu kız çok egoist ayrıca hiçde güzel değilmiş kendini beğenmiş" derse diye diyorum dış görünüşüm hakkında hiçbi zaman iyi olduğumu öne sürmedim sürmüyorumda. Egoistliğe gelirsek açıkcası bu yazı biraz egoistce görünüyor doğrudur ama öyle olduğumu pek düşünmüyorum. 

Sıradaki konu ise "Bişeyler yapan kendini bişey sanıp arkadaşlarını unutuyor" lafı. Zor günümde yanımda olmayan insanı hatırlayacak değilim yada ben şuanda kabuğumdayken beni umursamayan insanları hatırlayacak değilim. Benim hatırlayacağım insanlar bana değer veren kişiler olur orası kesin. Ayrıca şu umursama konusunda 1 adım öndeki grup kesinlikle şuanda var olan Japon hayranlarıdır. Yani şuanda kimin gerçekten Japonya'yı sevdiğini görebiliyorum. Nasıl derseniz cevabını veriyim 7-8 sayfada adminlik yapıyorum/yaptım ayrıca forum var. Yani kimin yeni kimin eski olduğunu kimin gerçekten sevdiğini az çok biliyorum. Ve en önemli konu şu ki hayalimi gerçekleştirirsem her fırsatta ismini geçireceğim bi AİLEM var. Eğer onları unutursam işte o zaman cidden söylenecek herşeyi hakettim demektir. Aileden kastım çeviri ekibim tabiki. Onların hakkını ödeyemem. Şuanda 1 yıldan fazladır beraberiz ve kötü zamanlarda bile brbirimizi incittiğimizi hatırlamıyorum. Neyse konuyu saptırmayalım. 

Eğer hayalimi gerçekleştirirsem kimse beni tanımadan yargılamasın! Hayalimi gerçekleştirirsem bunu kendim, ailem, arkadaşlarım ve oluşmakta olan Japon severler için yapacağım.  Hayalimi gerçekleştirmek için çalışıyorum ve çalışacağımda. 

Yani zengin bi çocuk değilim yabancı dilim yok pek bi işe yaradığımıda söylemiyorum ama hayalimi gerçekleştirirsem bunu sadece olan azmimle yapacağım.!!
Lafı nasıl bitirmeliyim bilmiyorum. Ama umarım hayallerimi gerçekleştirebilirim ve birçok destekleyen insana sahip olurum.